Ümitsizliğe elvedâ !
Elvedâ kalemim, ranzam, dört duvarlarım,
Elvedâ benimle yıllarını geçiren satırları sıcacık küf kokan kitaplarım,
Elvedâ sırrıma ortak sır vermeyen ufak ufak voltaladığım köşe,
Elvedâ bedenimin her santimini morartan,
Özenle dolaplarda saklanan falaka sopaları,
Elvedâ askeri taburlar gibi toplu saldıran tahtakuruları,
Yıllarca üzerinde kuru ekmek kızarttığımız gaz ocağı,
Çay bardağı yerine kullandığım reçel kavanozu.
Hey ağzımın iki büyüklüğündeki yadigâr tahta kaşık,
Elvedâ demeliyim sizlere.
Elvedâ ey rahmetli Cengiz Baktemur,
Koğuştan karga tulumba götürülüp idâm edilişine elvedâ.
”Güvendiğim sen kaldın firâr edelim” sözlerine,
Bir çocuk olarak yardımcı olamadım.
Bu ne çelişki yâ Rabb?
Elvedâ aylarca boş kalan ranza.
Elvedâ idâmı beklerken arkandan bıraktığın sigara izmaritlerine,
Elvedâ salavât ve tekbîrler arasanda ihânete uğramana,
Davasızların ihânetine elvedâ!
Elvedâ cinnet getirmiş Firdevs annenin
“Cengiiiiiiz” diyen çığlıklarına elvedâ.
Elvedâ demeliyim sizlere …
Ne halîmsin yâ Rabb!
Ne tırnaklar betonu delebiliyor, ne de dişler oluyor kıl eğe,
Ayrılmak sancılı gelse de elvedâ demeliyim sizlere.
Vakit geldi.
Hürriyet yangını var içimde…
Rûhuma sesiyle sarılan sözleri özledim.
Güneşi, şuâlarını, lemalarını özledim,
Gönlümü ısıtacak gün ışığını özledim.
Elvedâ!
“Elvedâ” desin artık zindândaki mahpuslar, mağdûrlar,
Mahkûmlar, mazlûmlar
Erkek sözü veriyorum şâhid ol ey hücrem!
Artık bundan sonra kasemle tüm ümitsizliklere elvedâ.
Saat 01.29.
1 mart 2021
Kaleme alındığı ilk tarih Kasım 1983
Saat 01.29.2021 1 mart
Asıl yazıldığı tarih 1983 Kasım